Wat betekent Autisme en/of ADHD voor een gezin

Leven met een gezinslid met Autisme en/of ADHD is niet altijd even makkelijk. De aandoening heeft een grote impact op alle leden van het gezin.

Gezinslid met Autisme en/of ADHD

De combinatie tussen afwijkende emotionele expressie, prikkelverwerkingsproblemen, verstoorde communicatievaardigheden en sociaal onwenselijk gedrag zorgen ervoor dat ouders/partners een hoge druk ervaren. Doordat het gezinslid met Autisme en/of ADHD anders denkt en reageert dan je zou verwachten vraagt het veel energie van de overige gezinsleden. Aan de andere kant melden veel ouders en partners ook dat ze hierdoor bewuster leven en meer echte aandacht voor elkaar hebben.

Ouders ervaren stress

Ouders van jeugdigen met Autisme en/of ADHD komen regelmatig tijd tekort door de omvang van de dagelijkse zorg van hun kind. Hun kind heeft vaak veel aansturing nodig. Over het algemeen ervaren deze ouders meer stress en een minder goede geestelijke en lichamelijke gezondheid. Niet alleen door de omvangrijke zorg maar ook door het verstoorde slaappatroon komen ouders niet aan hun rust toe. Door de zorgen die vaak bestaan over de toekomst van hun kind kan overbelasting van de ouders optreden.

Genetische oorzaak

Doordat Autisme en ADHD een genetische oorzaak hebben, is de kans groot dat ook andere gezinsleden Autisme of ADHD hebben. Dit heeft natuurlijk gevolgen voor de ouder-kind relatie en de druk op de ouder die niet belast is. Gezinnen raken soms zelfs in een sociaal isolement. Ze blijven liever thuis om routine en veiligheid te kunnen handhaven en om aan de negatieve reacties van de omgeving te ontkomen in verband met ongepast gedrag van het gezinslid.

Impact op kinderen

Kinderen met ADHD en/of Autisme ervaren zelf vaak kritiek van hun omgeving, voelen zich soms buiten de groep staan en merken dat presteren op school hun meer moeite kosten dan klasgenoten.

Dit bieden we

Autisme en/of ADHD zijn niet te genezen. Behandeling en begeleiding zijn daarom niet gericht op genezing maar op het begrijpen en beter leren omgaan met de stoornis. Niet alleen voor de cliënt maar voor het hele gezin. Daarnaast worden allerlei vaardigheden aangeleerd om zo goed mogelijk te leren functioneren in het gezin en in de maatschappij.